martes, 10 de mayo de 2011

Oposiciones a político

En este mundo que nos está tocando vivir somos muchos los que hemos tenido que demostrar, al menos en un momento dado, nuestra capacitación profesional mediante unas pruebas públicas y objetivas en mi caso, y no es de los peores, había seis candidatos para cada puesto. Muchos más son aquellos que tienen que ganarse casi a diario su puesto de trabajo con el peligro de que un desliz eche por tierra lo bien hecho anteriormente y le priven de ese "privilegio", que algunos ven en el puesto de trabajo (yo lo veo como un derecho legítimo e irrenunciable). Resulta que de estas situaciones se salvan justamente los que mayores responsabilidades tienen en nuestra sociedad : los políticos. Un político es un ser especial al que "Se le supone todo". Cualquiera puede presentarse a cualquier puesto aunque el sentido común diga lo contrario. Que un presidente de un gobierno y el de la oposición no sepan idiomas no importa, ya le pagamos el resto los traductores. Que no tenga una mínima formación demostrada en temas de Conocimiento del medio, cultura, educación, Historia...no importa. Nadie le reclamará los cientos de miles de euros mal gastados, los planes urbanísticos en contra de la propia naturaleza o el dispendio en comilonas innecesarias. A cualquier trabajador honrado lo pueden echar a la puñetera calle por unos malos resultados de la empresa en la que no tiene influencia real, pero los políticos municipales, autonómicos o nacionales tienen patente de corso, se ponen ellos mismos el sueldo- deben ser de los pocos mortales que lo hacen- y se protegen en el fondo unos a otros cuando hay alguna sombra que les acecha. De tal manera que tras las próximas elecciones serán concejales, alcaldes y presidentes de sus respectivos ámbitos, no los más preparados, sino los más avispados. Algo habría que hacer. Que tal si se presentaran a unas oposiciones?, que tal si pudiésemos echarlos en cuanto contradicen lo que han prometido o firmado en unas elecciones...ni más ni menos que lo que nos pasa a la mayoría.

GEOLODIA

O pasado domingo 8 de Maio tivemos ocasión de celebrar "Geolodía" un evento anual que dende o ano 2005 se ven facendo para reivindicar a importancia da Xeoloxía nas nosa vidas. Polo esteiro do Val Miñor na Ramallosa, ata a praia de Ladeira, Raquel unha xeóloga que está a facer o doutorado foinos explicando as razóns dunha paisaxe tan especial, o tempo que a absoluta falta de respecto polo medio natural que a política que todos patrocinamos nas urnas demostra ano a ano : construccións pegadas ós leitos naturais dos ríos (En Sabarís hai moitos exemplos), espigón construído no porto de Baiona que altera a oleaxe e a evolución natural da propia praia de Ladeira, o camping que tampouco favoreceu ó medio natural...unha desfeita que repítese por todo este país comarca a comarca, un legado vergonzante que deixamos os nosos fillos...e digo eu para que entón está a universidade e os especialistas nisto e no outro se despois os políticos fan o que queren os seus amigos empresarios ou banqueiros?. Vai sendo hora de que reclamemos dignidade na política a mesma polo menos que se nos reclama ós demáis traballadores honrados.

lunes, 7 de marzo de 2011

POLITICOS DE ESPAÑA: GOBERNAR PARA LAS URNAS

¿Los ciudadanos de este país nos merecemos los políticos que tenemos?.Francamente creo que no, que en otros ámbitos de la vida hai mucha más coherencia, honradez, profesionalidad y miras altas. Quizás los que se dedican a la política en este país son más aquellos que desean manipular a los demás que servirles. Unos y otros se tiran los trastos a la cabeza, unos y otros demuestran demasiadas veces que el centro de su política está muy cerca de su ombligo, unos y otros dejan para mañana lo importante y se enzarzan en inútiles disputas por justificar su eficiencia, unos y otros creen que los que no nos dedicamos a la política podemos ser manipulados indefinidamente...Sí, somos un país con un sistema democrático, ¿pero hay democracia?. Cualquier padre de familia normalillo para seguir adelante y planificar su futuro debe prever la escasez futura o los tiempos menos buenos, o que le despidan del trabajo o que ocurra una desgracia. Cualquier padre o madre que se precie debe aprovechar los tiempos buenos para cimentar un futuro incierto y que nadie puede asegurar a medio plazo.
Frente al sentido común nos encontramos a esta saga de políticos que durante muchos años de bonanza en vez de dedicarse a cimentar un futuro para todos se dedicaron a fuegos de artificio, fiestas y dispendios, alimentando mascotas-monstruos imposibles de mantener cuando se acaban las vacas gordas...
Ahora hay que preocuparse por el ahorro ¿ahora?. Cuando se pudo fomentar el transporte colectivo no se hizo, cuando se pudo contener el destrozo que supone construir sin necesidad no pareció importar...Los políticos que tenemos han gobernado para las urnas-para ganar las próximas elecciones- pero en absoluto para los ciudadanos con políticas a medio plazo en las que la contención del gasto, el respeto a la naturaleza, al crecimiento sostenible, el gasto racional en todos los ámbitos hiciese a este páis tener unos cimientos sólidos que no tiene hoy para desgracia de todos. La clase política - unos y otros- debieran dejar paso a quienes todavía tengan la dignidad suficiente. La crisis no sólo afecta a la economía, también a una democracia que está degradada en sus principios fundamentales porque los intereses que más se defienden no son los que emanan de la soberanía popular, sino de aquellos que ostentan los poderes económicos. Que se dejen de gobernar para las urnas y que se gobierne para los ciudadanos de una democracia en la que un trabajador de clase media precisa unos 200 años para igualar las ganancias de algún banquero, en tan solo uno!!!...en algunas cosas estamos anclados en la edad media.

viernes, 21 de enero de 2011

FUMADORES PASIVOS DE LA ECONOMÍA

Parece que el concepto de fumador pasivo ha calado definitivamente en nuestra sociedad.A pesar del cabreo de muchos hosteleros no hay argumento que sostenga la degradación en la salud de aquellos muchos trabajadores de la hostelería que a su pesar se veían obligados a respirar el aire contaminado del humo de la clientela.Este concepto tan de moda ahora puede ayudar a hacer comprender que yo me siento un "fumador pasivo" de esta sociedad porque como usted y como todos no podemos permanecer ajenos aunque lo queramos disimular a los "malos humos" de los demás en temas menos "palpables" pero no menos importantes.Me refiero hoy a los malos humos de la economía que otros se han fumado en sus buenos puros.Cuando veo por ejemplo tantas y tantas casas inhabitadas y tanto ladrillo inerte me explico entonces donde están esos miles de euros que recibo de menos por decreto ley y la razón de tanto estrés bancario.¿quien se fumó esos buenos puros?,¿quien permitió que así se hiciese año tras año generando pan para hoy y hambre para mañana?...Políticos y banca no han hecho bien su trabajo-por decirlo de manera suave-Políticos y banqueros han fumado a diestro y siniestro y los demás-trabajadores en el sentido más digno de la palabra- estamos ya con los pulmones ennegrecidos.Esta crisis no sólo es económica sino sistémica, el modelo de economía del bienestar se ha "esfumado" por sus propias contradicciones y porque la democracia real no existe ya que el poder no está en manos de los representantes del pueblo sino de los que pretenden que los malos humos sea siempre para otros.

miércoles, 15 de diciembre de 2010

Outras Xenofobias

Xenofobia, a hostilidade ós estranxeiros "parece" non estar de moda por sorte na meirande parte da poboación, ser xenófobo parece propio doutros estadios de evolución ou dun nivel de intelixencia ou coñecementos baixo.Aínda así nesta sociedade hai "intolerancias" que coido son tan rexeitables como a xenofobia clásica porque constitúen un xeito irracional de excluír a alguén por ser doutra "raza" entendendo por tal non a clásica senón simplemente ser distinto ou ter unha procedencia distinta...imaxino que pode haber unha gran tipoloxía e casuística, eu hoxe só quero comentar unha delas.
Unha compañeira de traballo faloume de que hai uns días un antigo coñecido deles de visita pola cidade abandonou a cafetería onde estaban porque falaban en galego¿?,polo visto as súas últimas palabras foron "me voy porque aquí huele a gallego"... isto podería ser unha anécdota, pero tamén outro coñecido cercano contoume de que en Vigo unha señora abandonou unha ANPA neste curso porque nas reunións usábase "normalmente" o galego.Fai como vintecinco anos nun claustro no que eu estaba unha profesora de fora ergueu a man e dixo que por favor falaran en Español, Bieito Ledo que daquela era concelleiro de cultura e estaba alí díxolle que non ía a cambiar de idioma na súa propia terra , que era un dereito que tiña.Seguramente esta profesora marchou algún tempo despois de Galicia tamén por estas cousas.Todos temos referencias sobre o idioma e situacións nas que uns parecen non aceptar a libertade-lingüística neste caso- dos outros.Serrat fai pouco cando lle preguntaron en que idioma lle gustaba máis expresarse contestou : naquel no que me prohiban facelo...
E difícil ser tolerante con aqueles que precisamente teñen xenofobia idiomática contra os galegos eu non podo comprender ou entender estas posturas dende un pusto de vista racional e só podo atribuírlle unha orixe antropolóxica xenófoba que por suposto habería que erradicar.Penso que os partidos políticos democráticos deberían facer calar ou polo menos illar a aqueles que pretenden que un idioma non poda ser falado e usado prioritaria mente na propia terra que o pariu porque nin dende ningún punto de vista cultural,educativo,social, ou incluso económico pode ser defendible con honestidade. Só cun presuposto de que o galego é inferior ó outro podo entender-que non tolerar- que algúns ergan bandeiras en contra da nosa cultura.Por iso eu tampouco usarei nunca o idioma como arma e aceptarei que me falen do xeito que se sintan mellor sempre que respeten sinceiramente a cultura e o idioma da terra que me veu nacer .

jueves, 9 de diciembre de 2010

INFORME PISA

Imaxino que o informe PISA non sae gratis, non sei se unha empresa ten ese cometido.O que me cabrea profundamente é que todo o que xa sabemos por activa e por pasiva os profesionais da educación veña en titulares de prensa nestes días grazas o "Informe PISA".Deste xeito estamos a contemplar un novo capítulo do I+D+I na educación deste país que consiste en ignorar que dentro do sistema educativo hai xente moi competente para emitir sen cobrar informes baseados nunha experiencia intensa e real con propostas de solucións acordes cos problemas.Parece neste país que se ven de fora ou dun organismo alleo temos que prestarlle atención pero o que dende aquí denunciamos os que temos posto o "mono" de traballo pouco vale.Así o tema de que os "repetidores" son os que baixan a media ou que os directores dos centros deberían poder influir algo no límite á incompetencia dalgúns non precisaban de informe PISA algún pois é de sentido común e de dominio público dende fai tempo. No ecuador da miña vida profesional estou bastante defraudado porque segue primando o amiguismo e a burocracia , mentras non se aproveite o mellor profesional par o mellor posto ó marxe de afinidades doutro tipo este país segue sendo de segunda.É o que hai.

martes, 9 de noviembre de 2010

O Papa por mal camiño

Téñome por moi respectuoso coa igrexa, teño moi bós amigos curas e a miña experiencia como músico cantor de misas, intensa durante moitos anos da miña vida por diversas parroquias de Vigo,Mos,Porriño ou Ponteareas foi gratificante.Teño tamén-creo- unha grande sensibilidade e outra vez respecto pola moita xente que sinte de verdade a fe e ten na igrexa unha fonte de ilusión e alimento espiritual a diario...todo isto non quita para que reciba con moito desacougo as manifestacións do Pontífice na súa visita a Santiago...non podo comprender, ou si, como se pode dicir "gratuitamente" que España é un país prácticamente poseído polo demo no que o laicismo por unha sorte de maxia inexplicable apodérase día a día da xente...comparando ademáis o que pasa agora co que pasou nos anos trinta antes da guerra civil...Eu non daba crédito...por que non hai unha reflexión das causas de ese laicismo en España?, non terán que ver algo os católicos nisto?non podería facer unha chamada ós fieis para que convenzan os seus veciños laicos de que "hai outro camiño"?, onde está esa chamada ó apostolado no que se basea o cristianismo? que fan os cristiáns en España por captar adeptos?que fan ben ou mal os políticos máis achegados o catolicismo neste país?,que fan os curas,bispos e arzobispos españois que non son quen de estabilizar cando menos o número de fieis?que temas afastan á igrexa católica da xente na actualidade?...
O evanxeo ten episodios ben claros que teñen pouco que ver có talante papal nesta viaxe á península ibérica."quen esté libre de pecado que tire a primeira pedra", "a parábola do fillo pródigo","o episodio da muller adúltera" e outros moitos mostran unha filosofía cristián da comprensión e o perdón ainda para aqueles que con máis claridade viven no "pecado",por iso non podo comprender como o representante divino lonxe de perdoar ós pecadores parece que non ten problema en incitar a tirar a primeira pedra, xusto o que Xesucristo evitou sempre....pero é que ademáis en España a igrexa ten unha historia recente moi particular que "quizais" explica en parte o presente, porque noutros lugares a igrexa está situada a carón dos que sofren, na España de Franco, onde estaban?, onde están agora?